Podobną grę w dysputach^[1] widzimy tej pile^[2],

Póty pięknie, póki są w równej strony sile;

Jeśli która słabieje, poniechawszy piłki,

Ciska, wziąwszy do ręki kamień na posiłki.

Że choć racyje po nim^[3], gdy chodzi o zęby,

Woli duższy^[4] paszować^[5], woli zwinąć kłęby.

Zła sprawa z dzisiejszymi wierę^[6] teologi.

Ja nań argument, a on stawia na mię rogi.

Lepsza u mnichów, gdzie się w dyspucie zajuszą^[7],

Zaraz ich z chóru trąby abo bębny głuszą.

Że wojskowa muzyka gra tryjumf obiema^[8],

Który piłę upuścił, nie znać między dwiema^[9].

Niech zdrów dobosz wołową tłucze pałką skórę;

Wolę, niż mieć od jego rogów w swojej dziurę.